Bu yazıya kaç puan verirsiniz?

[ratings]

Dinimizin güzel taraflarından birisi de emir ve yasaklar kapsamına girmeyen konularda insanları istişareye sevk etmesidir. Her insan her şeyi bilemez elbette. Ve İslam da bazı konuları insanların kendi özel durumlarına göre kendilerine bırakmıştır. Bunlardan birisi de hastalık ve hamilelikte cinsel ilişki konusudur. Bu durum içerisindeki şartlar, kişiden kişiye farklılık gösterebileceğinden dolayı herkesi bağlayıcı hükümler koyulmamıştır. Bunun yerine dinimizin  emrettiği alanının uzmanı ile istişare düsturu uygulanmalı yani bir doktora giderek danışılmalıdır. Bu danışma da cinsel ilişkide dini kriterlerden birisi olarak görülmelidir. Çünkü istişare hem Kur'an’ın hem de Hz. Peygamber’in emridir.

Şimdi örnek olması açısından ve daha iyi anlaşılması için hastalık ve hamilelikte cinsel ilişki  örnekleriyle konuyu açıklamaya çalışalım. Elbette bu ikisinin dışında başka özel durumlar da olabilir. Anlattıklarımız hepsini kapsayıcıdır.

Hamilelikte Cinsel İlişki

Öncelikle şunu belirtmek gerekir ki hamilelikte cinsel ilişki helaldir. Bu konuda kısıtlayıcı herhangi bir hüküm yoktur. Bizim bu konuyu ele almamızın sebebi ise hamile olan kadınların hepsinin durumunun farklı oluşu ve sağlık açısından sakıncalı olabilecek bir durumu değerlendirmektir.

Burada dikkat edilmesi gereken şudur. İslam dini istişare adı altında bir kriter koymuş olduğundan dolayı uzman bir doktorun kayacağı yasak, İslam dininin koymuş olduğu bir yasak gibi değerlendirilmeli ve kesinlikle doktor tavsiyelerine uyulmalıdır.

Kesin hüküm olmayan konularda, Allah Resulü de bilgi ve tecrübe sahibi insanların uygulamalarını örnek göstermiştir. Bu konuda örnek olabilecek bir olaydan bahsetmek istiyorum.

Sa’d b. Vakkas (r.a) anlatıyor.

Sorununu dile getirmek üzere Allah’ın Resûlü’ne (sa.) bir adam geldi ve şöyle dedi:

‐ Ya Resûlallah! Ben karıma azil yapıyorum/Rahmin dışına boşalıyorum.

Allah’ın Resûlü de sordu:

‐ Bunu niçin yapıyorsun?

Ya Resûlallah! Karımın hâmile kalarak emzirdiği çocuğunun zarar görmesinden korkuyorum.

‐ Eğer emzikli kadınla cinsî münâsebet (kadının hâmile kalarak sütünün bozulmasına, sonuç olarak da emzirilen çocuğa) zarar verseydi bunu yapan İranlılar ve Bizanslılara da zarar verirdi.

Bu örnekte de görüldüğü üzere Peygamber Efendimiz, bir tavsiyede bulunurken, konuyla ilgili tecrübe sahibi olan İranlıları ve Bizanslıları örnek göstermiş ve buna göre hüküm vermiştir.

Bu durumda tecrübe ve bilgi sahibi doktorların tavsiyelerine uymak da Peygamberimizin uygulamış olduğu bir metoddur ve sünnettir.

Hastalıkta Cinsel İlişki

Evlilikte eşler birbirinin cinsel ihtiyaçlarına saygı göstermelidirler. Kadınların, kocalarının cinsel ihtiyaçlarına saygı duyması ve cevap vermesi zaten farz bir görevdir. Bu durumun dini kriterler ile belirlenmiş istisnaları var tabi. Adet zamanı, lohusalık dönemi vb. gibi.

Bu istisnalara tabiki hastalıkları da eklemek gerekmektedir. Ancak her hastalık, cinsel ilişkiden kaçınmak için  bahane olmaz. Bu durumda da kişinin durumuna bakılmalıdır. Erkek de elbette eşinin durumunu gözetmeli, hasta iken bu konuda ısrarcı olmamalıdır.

Bu konuda Peygamber Efendimiz (s.a.v.) göz ağrısını, ilişkiyi erteleyici bir sebep olarak göstermiştir. Yani sağlık problemlerinin cinsel ilişkiye mani olabileceğini göstermektedir.

Uzman doktorların da ilişkiyi zararlı buldukları durumlarda cinsel ilişkiden kaçınılması dini bir görev halini almış olur. Bu durumlarda hastalık kesin bir şekilde ilişkiyi erteleyici bir sebep olur. Tedavi boyunca cinsel ilişkiye girilmemelidir.

Özetle şunları söyleyebiliriz. İslam dininin kesin hüküm koymadığı alanlarda konunun uzmanlarına danışmak ve onların tavsiyelerine uymak da dini bir görevdir.